هیچ تفاوتی میان افراد مصرف کننده دارو های ضد فشار خون و افراد عادی در موفقیت ایمپلنت دیده نشده است.
هیچ تفاوتی در موفقیت ایمپلنت در افراد مصرف کننده داروهای ضد صرع و افراد عادی وجود ندارد.
سیکلوسپورین یک داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی است که برای جلوگیری از رد پیوند و درمان بیماری های ایمونولوژیک بکار می رود. عملکرد آن بصورت ضد آنابولیک است یعنی برروی سلول های استئوبلاست (استخوانساز) تاثیر می گذارد. پس برروی تشکیل و تحلیل استخوان تاثیر می گذارد و تعادل بین آن ها را از بین می برد.
مطالعات زیادی گفته اند که این دارو برروی استخوان تاثیر گذار است و باعث بالا رفتن میزان وقوع شکستگی استخوان و از دست رفتن مواد معدنی استخوان می شود. سیکلوسپورین احتمال وقوع استئوپروزیس (پوکی استخوان) را افزایش می دهد. بیمارانی که تحت درمان با سیکلوسپورین هستند کاندیدای ایده آلی برای ایمپلنت نیستند. استفاده از دارو های تضعیف کننده سیستم ایمنی قبل و حین درمان ایمپلنت باید بدقت بررسی شوند چون موفقیت ایمپلنت مستقیما وابسته به تراکم استخوان در اطراف ایمپلنت است.
کورتون ها بصورت گسترده برای کم کردن التهاب در بیماری های مزمن بکار می رود مثل:
تحلیل استخوان یکی از شایعترین تاثیرات دوز های بالای طولانی مصرف کورتون می باشد و اثر منفی برروی جوش خوردن استخوان دارد. مطالعات نشان داده اند که کورتون ها تشکیل استخوان را کاهش و تحلیل استخوان را افزایش می دهند. خیلی از متخصصین ایمپلنت استفاده مزمن از کورتون ها را یک مورد عدم تجویز نسبی و یا حتی مطلق برای ایمپلنت می دانند ولی بیماران بسیاری در کلینیک ما بصورت موفق با ایمپلنت علیرغم استفاده طولانی از کورتون درمان شده اند.
الکل از شایعترین موارد مصرفی در جهان است. الکل باعث تضعیف سیستم عصبی مرکزی مغزی می شود که دارای مضرات بسیار گسترده ای می باشد.
تاثیرات منفی الکل برروی:
الکل همچنین از فعالیت استئوکلاست (سلولهای تحلیل برنده استخوان) جلوگیری می کند و باعث تاخیر در التیام شکستگی ها می شود. الکل یک ریسک فاکتور برای پوکی استخوان است و باعث کاهش دادن استخوان می شود. بیمارانی که بصورت مرتب و زیاد الکل مصرف می کنند باید با ریسک بالا برای ایمپلنت کردن در نظر گرفته شوند. ترمیم زخم این بیماران نیز به تعویق می افتد.
افسردگی یک اختلال شایع جهانی است که باعث ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی می شود سطوح پایین سروتونین به عنوان علت افسردگی در نظر گرفته می شود. دارو های ضد افسردگی (ssris) در ارتباط با تحلیل استخوان و شکستگی می باشد بنابراین در موارد مصرف این دارو ها باید دقت لازم در جراحی به عمل آید.
این داروها دارای اثرات ضدالتهابی و ضد درد می باشند بنابراین بصورت روتین بخصوص در دندانپزشکی استفاده می شود. افراد دارای بیماری های التهابی مزمن مثل آرتریت هم بصورت مرتب از این دارواستفاده می کنند. انواع آن شامل:
این داروها باعث جلوگیری از تبدیل اسیدآراشیدونیک به پروستوگلاندین می شوند پروستوگلاندین ها نقش مهمی در موارد زیر بازی می کنند:
تجویز خوراکی ۶۰۰ میلی گرم ایبوپروفن ۴ بار در روز برای ۷ روز هیچگونه اثری بر روی سطوح استخوانی پس از ۳ تا ۶ ماه ندارد، با این وجود عاقلانه است که از تجویز داروهای NSAIDS قبل و پس از ایمپلنت گذاری استفاده نشود.
ریسک ایجاد استئونکروز پس از کشیدن دندان در بیماران که بیس فسفونات خوراکی را بیش از ۳ سال مصرف کرده اند ۵/۰% می باشد.
شیمی درمانی برای جلوگیری از تزاید سلول های سرطانی انجام می شود. شیمی درمانی دارای اثرات زیادی بر حفره دهانی من جمله متابولیسم استخوان است که باید در زمان ایمپلنت گذاری به آن توجه کرد.
کاشت ایمپلنت فوری در چنین افرادی باید به دست بهترین متخصص ایمپلنت انجام شود که دکتر میثم آریام از بهترین ها در این زمینه کاشت دندان است.